Siteiçi Arama

Sonuçlar 2-3 saniye gecikmeli gelir.


Kullanıcı Girişi
Kullanıcı Adı
Şifre
Şifrem
Yeni Kayıt
Linkler
Koruma Kontrol Genel Müd.
T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı
TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası
Tarım Bakanlığı Yayınları
Tarım Kredi Kooperatifler Birliği
Dünya Tarım Örgütü(TÜRKİYE)
Birleşmiş Milletler Tarım ve Gıda Örgütü(FAO)

 
Anasayfa / Organik Toprak Düzenleyiciler / Leonardit / 




Karakter boyutu : 12 Punto 14 Punto 16 Punto 18 Punto
Leonardit

Leonardit ve önemi
Leonardit üzerine yapılmış çalışmalar
Kaynak listesi


LEONARDİT VE ÖNEMİ

Toprakların sürdürülebilir kullanımını devam ettirmek, çevre kirliliğini azaltmak ve dünyada organik tarıma olan talebin artması gözönüne alındığında azotlu ve fosforlu ticaret gübrelerinin kullanımını aza indirmek amacıyla organik gübre kullanımına ağırlık verilmesinin gerektiği ortaya çıkan bir gerçektir. Bu bakımdan ülkemizde bulunan organik kaynaklar yeterli miktarlardadır. Bu kaynaklardan birisi de toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerini iyileştirebilecek nitelikte olan Leonardit materyalidir.

Pekçok araştırmacı tarafından tanımlanmış olan leonardit, yağışlı bölgelerde bitki bolluğu yüzünden ötrofik, oksijeni az olan, göl diplerinde çürümüş maddelerin çözülmesiyle oluşmuş, plastik yapılı, organik maddesi kolay tanınan ve bol miktarda organizma artığı içeren sedimenter birikimler şeklinde ifade edilebilir. Leonardit, yüksek oranda karbon ve humik asitler içeren, kömür düzeyine ulaşmamış doğal bir organik materyaldir ve organik madde içeriği % 75 gibi bir değere ulaşabilmektedir.

Leonardit, içerisinde organik madde bulunan koyu renkli ve yumuşak tatlı su çamurtaşıdır. İçerisindeki organik maddeler az veya çok görülebilir. Suyu besin ve oksijence zengin olan bataklık veya göllerdeki çökelmelerle oluşur. Havasız ortamda oluşan tortul kayaçlardır.

Leonardit genellikle yeşil renkli olmakla beraber kahverengide olabilir. Kuruduğunda rengi açılarak gri renk olur. Yaş durumda iken elastik, kauçuk yapıdadır. Tansiyon ve eğilme sonucu kolay kırılma gösterir. Kuruduğunda kuvvetlice büzülerek düşük yoğunlukta sert toprakları oluşturur.

Leonardit, toprak sınıflandırma sistemlerinde, organik topraklar ordosunda ele alınmaktadır. Çeşitli alt tip ve varyetelere ayrılmaktadır. Çamurumsu yapıda, gri, gri-kahverengiden siyahımsıya kadar değişen renklerde, besin maddesi, oksijen ve sularda yaşayan organizmalarca zengin, çeşitli miktarlarda organik madde içeren, alg kapsayan tabakalarda bitkilerin fazla ayrışmaları sonucu oluşan bir çeşit toprak olarak düşünülmektedir.

Leonardit materyali bitki besin elementleri bakımından toprakla kıyaslandığında, fosfor (P2O5) yönünden yüksek, potasyum (K) bakımından fakirdir, kalsiyum karbonat içerikleri çok yüksek, toprak reaksiyonları (pH) nötr civarındadır. Mikro elementlerden bitki tarafından alınabilir Fe, Mn, Cu, Zn analizleri yapılmış ve bu mikro elementlerin yeter düzeyde olduğu saptanmıştır. Leonardit materyalinin bitki gelişimini engelleyecek düzeyde bor içermediği belirlenmiştir.

itki besin elementleri içermesi, toksik element içeriğinin düşük olması ve humik asit içeriğinin yüksek olması nedeniyle ülkemizde bugüne kadar yapılan araştırmaların büyük bir kısmında leonardit'in gübre olarak kullanım potansiyeli üzerinde özellikle durulmuş ve bitki verimine etkisi, gübre değeri, organik madde içeriği ve humin madde içeriğinin değerlendirilmesi gibi konularda çabalar sarfedilmiştir. Bates ve Jackson (1980), kuru bazda linyit, torf, humus ve leonardit materyallerinin genellikle %5 - %20 arasında hümik asit içerdiğini rapor etmiştir. Humik maddelerin kök gelişimini, sürgün gelişimine göre arttırdığı, makro besin elementlerinin alınmasında etkili oldukları, metal katyonları ile kompleks oluşturdukları, bazılarının alımını arttırıcı, bazılarının da alımını azaltıcı etkide bulundukları yapılan araştırmalarla ortaya konulmuştur. Humin maddelerin uygun mineral besin maddelerinin bulunduğu ortamlarda toprakların biyolojik özellikleri üzerine olumlu etkilerde bulunduğu birçok araştırmayla ifade edilmiştir.

- Yukarı git -

Leonardit ve önemi
Leonardit üzerine yapılmış çalışmalar
Kaynak listesi


LEONARDİT ÜZERİNE YAPILMIŞ ÇALIŞMALAR

Post (1862) tarafından leonardit, açık ve renksiz sulak alanlar altında en genç açık renkli katman katı olarak tanımlanmıştır.

Tatlı su bataklıklarında leonardit'in oluşumu peat birikimlerinin stratigrafik dizilimlerinde gösterilmiştir. Buna göre, sığ göllerde ve belirli bir kalınlığı olan mineral bataklıklarda, kıyıdan başlayarak ilk önce algler ve su içinde yüzen diğer bitki artıkları birikmekte ve bu birikintiler dalga ve akıntılarla daha derinlere taşınmaktadır. Bunlar taşındıkları yerlerde mineral alt topraklarla karışarak organik çamurları yani leonardit'i oluşturmaktadır (Bodenn, 1961).

Mazurian Gölü leonarditlerinin Post Lakustre (gölsel tortu)'lerinde yapılan çalışmada, organik madde içeriğinin % 6-92 arasında değiştiği, kalkerli leonardit'de CaCO 3 içeriğinin kuru maddenin en az % 80'ini oluşturduğu belirtilmiştir. Karasal leonardit'de azot içeriğinin % 0,69 - 4,11 olduğu saptanmış, balçıklı ve kalkerli leonardit'de bu oranın % 0,5 olduğu, potasyum ve fosfor içeriğinin ise düşük düzeylerde bulunduğu belirlenmiştir. Olkowski'ye göre leonardit topraklarının özel formlarından biri olan karasal leonardit; düşük hacim ağırlığı, genellikle % 90'ı aşan su tutma kapasitesi, yüksek büzülme oranı, porozite ve düşük geçirgenlik ile karakterize edilmektedir (Olkowski, 1967).

Leonardit materyali; yüksek oranda organik madde içermektedir. Bunun yanı sıra, oldukça yüksek porozite değerine sahiptir. Topraklara leonardit uygulaması yapıldığında toprakların bitki gelişmesi yönünden daha elverişli fiziksel özellikler kazanacağı düşünülmektedir. Uygulama yapıldıktan sonra zamanla toprakların su tutma kapasitelerinin artması, kapillarite, permeabilite, diffüzivite gibi önemli toprak parametrelerinin bitki gelişimi açısından daha uygun bir duruma gelmesi ve linyit dekapaj sahası yeniden tarıma açıldığında üst toprağa belirli oranlarda leonardit karıştırılmasıyla bozulmuş olan toprak yapısının yeniden düzelmesi beklenmektedir.

Sahip olduğu özellikler bakımından leonardit'in olumlu etkileri daha çok sorunlu topraklarda beklenmelidir. Diğer yandan sahip olduğu şelatlama özellikleriyle de leonardit mikro element sorunu olan topraklarda olumlu etkiler yaratabilir. Çünkü bitkinin gelişimi için özellikle gübrelenmeyen topraklarda organik maddenin besin maddesi içeriği önemlidir. Leonardit depozitlerinin kimyasal analizleri sonucu bunların peatlerden daha fazla N ve K içerdikleri gözlenmiş olup, tarımsal amaçla kullanılmalarında ve ıslahlarında önemli etken olan fiziksel özelliklerinin, bünyedeki organik madde tarafından belirlendiği saptanmıştır (Yörük, 1981).

Yüksek poroziteye sahip olan leonardit, killi toprakların su tutma kapasitesi ve iletkenliğini artırmaktadır. Leonardit'in tarımda kullanımı esas olarak iki şekilde olur: Katı (granül yada Pelet) veya leonardit'in ekstraksiyonu ile elde edilen humatları (sıvı veya toz) (Erol, 1992).

Leonardit hidroksil (COOH) gruplarına sahip komponentlerce zengin olduğundan bu bağlar yoluyla bor (B) elementinin topraklarda immobilizasyonuna yol açabilir ve sonuçta bitkilerin yüksek miktarda bor alımını sınırlayabilir. Bor bilindiği üzere hidroksil bağlarınca zengin organik bileşiklere kolayca bağlanıp hareketsiz forma geçmektedir (Loomis ve Durst, 1991).

Uggla ve Rytelewski (1966), leonardit uygulamasının yulaf verimine etkilerini araştırmış ve sonuç olarak 75 ton/ha leonardit ile 100 kg (NH 4 ) 2 SO 4, süperfosfat ve 75 kg potasyum tuzu kombinasyonlarının tek başına uygulanmasına göre daha etkili olduğunu ve yulaf veriminin 1.71 ton/ha kadar arttığını belirlemişlerdir.

Saksı denemesi olarak yürütülmüş olan bir çalışmada leonardit, fosfor ve çinko uygulamalarının bitkinin kuru ağırlık, fosfor ve çinko içeriği ile diğer bitki besin elementleri (N, K, Fe, Mn) üzerine olan etkileri araştırılmış, leonardit'in fosfor ve çinko ile birlikte uygulanması durumunda bitki gelişimini teşvik ettiği ve bitkinin fosfor ve çinko alımını arttırdığı belirlenmiştir (Yılmaz, 1993).

B toksisitesine veya Zn noksanlığına sahip problemli topraklara leonardit uygulaması yapılarak bitki büyümesi ve verimde söz konusu problemlerden kaynaklanan olumsuzlukların önüne geçilebileceği belirlenmiştir (Yazıcı, 2001).

Munsuz ve Akyıldız (1979), tarım topraklarının pF değerleri, hidrolik geçirgenlik, agregasyon indeksi, büzülme, likit ve plastik limit değerleri ve kompaksiyonları gibi fiziksel özelliklerine etkilerini belirlemek için yapılan çalışmalar sonucu elde edilen bulgular aşağıdaki gibi özetlenebilir. Leonardit ' in bitki yaşamına hiç bir olumsuz etkide bulunmadığı ve yapılan kimyasal çözümlemelerle ekstrem değerlerde makro ve mikro besin maddesi içermediği anlaşılmıştır. Yüksek oranda saturasyon suyu kapsayan leonardit örneklerinin jeolojik konumları nedeniyle üzerlerinde bulunan yüksek basınçların kalkması ve sularını kaybetmeleri sonucu parçalandıkları, dağıldıkları ve poröz bir yapıda oldukları ve leonardit örneklerinin % 75-106 arasında saturasyon suyu içerdiği belirlenmiştir. Ayrıca killi topraklarda leonardit ilavesi ile toprakların yarayışlı nem içeriklerinin arttığı belirlenmiş ve ağır bünyeli topraklarda “toprak + leonardit” karışımlarının oluşturulması önerilmiştir. Yapılan laboratuar çalışmaları sonucunda, leonardit'lerin topraklara kıyasla daha yüksek su tutma özelliğine sahip olduğu belirlenmiştir. Bu bakımdan topraklara leonardit ilave edilmesi ile toprakların su tutma kapasiteleri, yarayışlı su miktarlarının yükselmesi beklenmektedir.

Yörük (1981), leonardit'in hava permeabilitesi üzerine yaptığı etkiyi şu şekilde açıklamıştır: leonardit, hava ve güneşin etkisi ile kolay bir şekilde silt ve kil büyüklüğündeki kısımlara ayrılmaktadır. Leonardit materyalinin bünyesini büyük oranda silt ve kil büyüklüğündeki fraksiyonlar meydana getirmektedir.

Turgay vd (2004), leonardit ve ham linyit materyallerinin toprağın biyolojik özelliklerine etkisini değerlendirmek için toprak mikrobiyal biyokütlesini araştırmışlardır. Farklı leonardit materyallerinin (kömürlü leonardit, humuslu leonardit ve ham linyit) mikrobiyal biyokütle ve toprak solunumu üzerindeki etkilerini belirleyebilmek için değişik leonardit formlarını %1-2-4 ve 8 (ağırlık bazında) oranında toprağa karıştırmışlar ve laboratuar koşullarında 90 gün süre ile inkübe etmişlerdir. İnkübasyonun 7, 30, 60 ve 90. günlerinde mikrobiyal biyokütle karbonu ve toprak solunumunu ölçmüşlerdir. Yüksek dozlu leonardit uygulamaları (%4 ve %8) özellikle inkübasyon sürecinin başında düşük dozlu uygulamalara kıyasla daha yüksek biyokütle düzeyleri göstermiştir. İnkübasyonun 30. gününden itibaren mikrobiyal biyokütle bütün uygulamalarda azalma eğiliminde olmuştur. Kömürlü leonardit uygulaması haricindeki diğer leonardit uygulamalarında toprak solunumu inkübasyon süreçleri içinde ve arasında azalan ve artan değerler göstermiş ve bu durum tüm örnekler bazında yüksek varyasyona neden olduğundan, uygulamaların toprak solunumu üzerine etkisiyle ilgili olarak istatistiki açıdan önemli sonuçlar elde edilmemiştir. Elde edilen bulgular kömürlü leonardit'in tarımsal amaçlı kullanımlar açısından daha avantajlı olabileceğini göstermiştir.

Tamer ve Karaca (2004), leonardit (KG), leonardit (HG) ve leonardit'in (L) toprağın N, C, P ve S döngülerinde görev alan enzim aktiviteleri (üreaz, ß-glikozidaz, alkali fosfataz ve aryl-sülfataz) ile ekstrakte edilebilir kadmiyum (Cd), pH, EC, kireç ve organik madde (OM) kapsamları üzerine etkilerini 180 günlük inkübasyon denemesinde takip etmişlerdir. Araştırma sonuçlarına göre, her üç materyalin uygulandığı topraklarda belirlenen enzim aktiviteleri doza ve zamana bağlı olarak artış göstermiş olup, bu artış inkübasyonun son periyoduna kadar devam etmiştir. Tüm zamanlarda bütün uygulama konularında enzim aktivite değerleri kontrol toprağının enzim aktivite değerlerinden yüksek bulunmuştur. Üç materyal de artan doza bağlı olarak toprağın OM miktarlarını kontrol topraklarına göre artırmış olup en fazla OM mineralizasyonu L ve KG uygulanmış topraklarda belirlenmiştir. Toprakların OM kapsamları ile enzim aktiviteleri arasında önemli pozitif korelasyon belirlenmiştir. İnkübasyon süresince her üç materyalde topraklarda Cd birikimine yol açmamıştır. KG ve HG toprakların kireç kapsamını biraz artırıken, L azaltmıştır. Bunun sebebi, denemede kullanılan organik materyallerin farklı kireç içeriklerine sahip olmasından kaynaklanmaktadır. Araştırıcılar , özellikle KG ve L'in tarım topraklarında organik madde olarak değerlendirilmesinin, hem yapısı bozulmuş toprakların düzenlenmesi açısından hem de ekonomik açıdan yarar sağlayacağını ileri sürmüşlerdir. Ayrıca daha ayrıntılı ve güncel sonuçların elde edilmesi bakımından, bu materyallerin tarla koşullarında incelenmesini önermişlerdir.

Karaca vd (2005), kömürlü leonardit, % 6 ve % 9 NP içeren kimyasal gübreleri tek başlarına ve kombine olarak topraklara uygulamışlar ve toprakların biyolojik özellikleri ile ağır metal kapsamlarına etkilerine bakmışlardır. Araştırma sonuçlarına göre, topraklara % 6 NP+leonardit uygulaması (organomineral gübre olarak) toprakların biyokütle karbonu, solunum ve enzim aktivitelerini en fazla etkilemişdir. Ayrıca topraklara tek başlarına NP içeren kimyasal gübre verildiğinde toprakların özellikle Cd, Pb, Zn ve Ni içerikleri 6 aylık inkübasyon denemesi süresince artış gösterirken, NP nin leonardit ile kombine uygulandığı topraklarda sözkonusu metallerin miktarlarında azalma belirlenmiştir. Bunlara ilave olara, tek başına leonardit uygulanmış topraklarda belirlenen ağır metal konsantrasyonları kontrol topraklarının altında bulunmuştur. Bu sonuçlara göre de araştırmacılar, leonardit'in topraklara ticari gübre uygulamaları sonucu bulaşan ağır metalleri tutma özelliği gösterdiğini ve toprağın biyolojik özelliklerinin yanı sıra toprak kirliliği ile ilgili olarak da olumlu etkilerde bulunduğunu belirtmişlerdir.

- Yukarı git -

Leonardit ve önemi
Leonardit üzerine yapılmış çalışmalar
Kaynak listesi


KAYNAKLAR

Akalan, İ. 1969. Kuzey-Batı Çukurova topraklarında organik madde miktarı ile suyu dayanıklı agregatlar arasındaki ilişki. Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yıllığı, Yıl. 19 , Fasikül 1-2'den

Akalan, İ. 1987. Toprak Bilgisi. A.Ü. Zir. Fak. Yayınları: 1058, Ders Kitabı: 309, Ankara.

Akyıldız, R.1979. Afşin-Elbistan linyit kömürü havzası Gidya'larının bölge tarım topraklarının fiziksel özelliklerine etkileri üzerinde bir araştırma. Ank. Üniv. Zraat fak. Dok. Diploma Sonrası Yüksek Okulu, Doktora Tezi (Yayınlanmadı). Araştırma Raporları, Genel Yayın No. 67. Army, T.j.,T.M. Maccalla.1961. Stuble mulch farming.

Alkan, B. 1980. Adapazarı yöresi topraklarının potasyum isteklerini tayinde kullanılacak kimyasal analiz yöntemlerinin mısır tarla denemeleriyle kalibrasyon üzerinde araştırmalar. Ege Ü. Zir. Fak. Doktora Tezi (yayınlanmadı).

Atalay, İ.1982. Taşkın Ovalarında Fluvisoller ve Aluviyal Topraklar. Toprak Coğrafyası 58 s., Adana.

Barut, H. 1997. Çinko eksikliği ve bor toksisitesi gösteren topraklarda Gidya uygulamasının buğdayın büyümesi ve çinko ve bor konsantrasyonları üzerine etkisi. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Çukurova Üniversitesi, Adana.

Bates, R, L and Jackson,J.,A., 1980. Glossary of Geology, 65 s., USA.

Bodeen, W. 1961. Landwirtchaftliche scriftentreihe beurteilung und dungung von moor und anmor. Nr 19 Bochum, 87 s.,Germany.

Borawiec, S., and C. Kwarta.1959. Gleby I roslinnosc zielonych uzytkow doliny dolnej odry.Zeszyty Naukowe Szkoly Rolniczej W Szczecinnie.

Ergönül, Y. 1979. afşin-Elbistan linyit kömürü havzasından elde edilen gidyaların tarımda kullanma olanakları üzerinde bir araştırma. Afşin-Elbistan kömür havzasında sondajlama kuyularının jeoloji etüt raporu, s. 40, Ankara.

Follet, R.H. and W . L . Lindsay. l970. Colo.State. Univ. Exp. Sta. Bull.110.

Günalay,M. E. 1971. Maraş-Elbistan, Afşin linyit yatakları işletme projesi. M.T.A. Enstitüsü Genel Direktörlüğü, ANKARA.

Karaca, A., Turgay, O.C. and Tamer, N. 2005. Effects of Gyttja on soil chemical and properties and availability of heavy metal in soil. Soil Science Department, Faculty of Agriculture, Ankara University, Turkey.

Kaya, Z. 1982. Çukurova Bölgesinde Yaygın Bazı Toprak Serilerinde Fosforun Statüsü Ve Toprak-Bitki Sistemindeki Dinamiği. Doçentlik tezi (basılmamış), Çukurova Üniversitesi, Adana.

Kubiena, W. L. 1953. The soils of Europe. Thomas Murby and Compagny. London. P: 90-95.

Kural, 0.1978. Türkiye Linyitlerinde hümik asit dağılımını incelenmesi. İstanbul Tek. Univ. Maden Fak. Doktora Tezi.

Loomıs, W.D and Durst, R.W. 1991. Boron and cell walls curr. Topics plant biochem. physiol.10, s, 149-178, USA.

Maciak, F. 1965. Some chemical and biochemical properties of Gidya. Roczniki Glebozn 15, 573-585. Agric. Univ. Warsaw.

Markowski, S. 1971. Preliminary investigations on shrinkage of Gidya sediments. Zeszyty problemoe Postepow Nauk. Polniczych. Nr.107. Agricultural Collage, Szczecin, Poland.

Mengel, K. and E.A. Kirkby. l978. Principles of Plant Nutrition. International Potash Inst. Bern / Switzerland.

Munsuz, N. ve Akyıldız, R. 1980. Afşin-Elbistan Bölgesi Linyit Kömürü Yataklarından Elde Edilen Gidyaların, Bölge Topraklarının Kıvam Limitlerine Etkileri Üzerine Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yıllığı. Cilt:30. Fasikül 1-2'den Ayrı Basım, Ankara.

Munsuz, N. ve Akyıldız, R. (1979). Afşin-Elbistan Linyit Kömürü Havzası Gidya'larının Bölge Tarım Topraklarının Fiziksel Özelliklerine Etkileri Üzerinde Bir Araştırma. Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu Tarım-Ormancılık Araştırma Grubu Proje No: TOAG-301. Ankara.

Munsuz, N.R.,R.Akyıldız.1979.Afşin-Elbistan bölgesi linyit kömürü yataklarında elde edilen Gidya'ların bölge topraklarının kıvam limitleri üzerinde bir araştırma. Türk toprak ilmi Derneği 7 ve 8. Bilimsel Toplantı Tebliğileri, p:420-431

Okruszko , H., T. Churski and J. Karpinska. 1971. Bogs in the region of karst lake system of Vsciwiers on Leczynsko-Wlodawskie lakeland. Zeszyty Problemowe Postepow Nauk Rolniczych. nr:107.

0lsen, S.R.., et.. al. 1954. Estimation of available phosphorus in soils by extraction with sodium bicarbonate. U.S.D.A Cir. No: 939, pp:19. Agricultural Collage, Szczecin, Poland.

Pawlak,T., L. Szymanski., W . Kedziorek., and M. Augustyniak. l971. Charaktery styka gytiowiska Morag. Zeszyty problemowe Postepow Nauk Rolniczych. nr.107.

Peker, İ. 1980. Düşük değerlikli demirci köy linyitinden azotlu gübreler Hazırlanması. Doktora tezi (basılmamış), İTÜ, Maden Fakültesi, İstanbul.

Post, H.V. 1862. Studier öfuer nutidens koprogene jordbildningar, Gidya, dy, torfoch mylla- kgl. Suenska vet. – Akad, handl, N.F., 4, S.1-59 Stockholm.

Ramann, E. D. und Post, H.V. 1906. Schen arbeiten über schlamm, moon und humus.- landw.jb.,17, S. 405-120, Berlin 188. Einteilung und Benennugn der schlammablager ungen.- Z. Deutsch geol. Ges, 58, mber. 6, S.174-188, Berlin.

Richards, L.A.1954. Diagnosis and improvment of saline and alkali sails.U.S.Dept.Agr.Handbook 60.

Rytelewski, J.1969. Effect of Gidya application on yields of yellow lupin. Zesz. Nauk. Wyzsz. Szk. Roln. Olsztyn. 25.

Stasiak, J.1971. Szybkosc sedymentacji alozgytii wapiennej. Zeszyty Problemowe Postepow Nauk Rolniczych. Nr.107.

Şipal, S. 1994. Gidya'da Bulunan Humin Asitlerine Demir ve Çinko'nun Bağlanması İle Oluşturulan Organomineral Komplekslerin Bitki Gelişimine Etkileri Üzerinde Bir Araştırma. Ç. Ü. Fen Bilimleri Enst. Toprak Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Adana.

Tamer, N. ve Karaca, A. 2004. Gidya'nın toprakta enzim aktiviteleri ile kadmiyum kapsamı üzerine etkisi. A.Ü. Fen Bilimleri Enst. Toprak anabilim Dalı. Yüksek Lisans tezi, Ankara.

Turgay, O.C., Tamer, N., Türkmen, C. ve Karaca, A. 2004. Gidya ve ham linyit materyallerinin Toprağın Biyolojik Özelliklerine Etkisini Değerlendirmede toprak mikrobiyal biyokütlesi. 3. Ulusal Gübre Kongresi Bildiri Kitabı, 1. cilt, s; 827-836, Tokat.

Uggla, H. and Nozyaski, A. 1964. Comparision of the fertilizing effect of peat and gidya on the productivity of some cultivated crops on light soils. Soil and Fertilizer, 28; 387.

Uggla , H. and J. Rytelewski. 1966. Einflub der Gidya düngung auf haferertrage. Zeszyty Naukovre Wyzszej Szkoly Bolniczej W Olaztynie. Tom 22, Nr. 515

Uggla, H.J. and Rytelewski, J. 1966. Effect of gidya application on the yield of oats. Soil and Fertilizer, Vol: 31; P: 66.

Ülgen ,N.,A.Dıgdıoğlu.1975.Gidya toprağının gübre değerini saptaması.

Ülgen, N. 1968. Karadeniz Bölgesi topraklarının fosfor durumu ve bu bölge topraklarının fosfor ihtiyacının tayininde kullanılacak metodla üzerinde bir araştırma. Ankara Ünv. Zir. Fak. Doktora Tezi (yayınlanmadı).

Whetstone, R.R., O. R. Williams and G. B. Horace. 1942. U. S. Dept. Age. Tech. Bull. 797: 1-32. Zesz. Nauk. Wyzsz. Szk. Roln. Olsztyn.25. Zeszyty Problemove Postepow Nauk. Polniczych

Yazıcı, M.A. 2001. Sera koşullarında Toprağa Uygulanan Gidyanın Buğdayın Büyümesi ve Yeşil Aksam Bor Ve Çinko Konsantrasyonu Üzerine Etkisi. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Çukurova Üniversitesi, Adana.

Yılmaz, G. 1993. Gidya'nın toprağın organik madde içeriğine ve çinko, fosfor interaksiyonuna etkisi üzerine bir araştırma. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Adana.


- Yukarı git -

 

 

Bu yazı 3074 defa okundu.



Bu Kategorideki Diğer Başlıklar
 
MAKALELER

Yeni Eklenenler
Banka Hesap Numaralarımız
Efsus ÇİNKO-11
Efsus ÇİNKO-11
Efsus ÇİNKO-11
Efsus KOMBİ
Efsus MİKROMİKs
Efsus 13.38.0
Efsus 10.15.10
Efsus FOSFONİT 28.5.0
Efsus NP 20.20.0
Efsus LIFE 5.10.10
Efsus NPK 12.11.7
Efsus K-HUMAT * Toz Humik Asit
Efsus Humus -Sıvı Humik Asit
Efsus Organik AS

Döviz Bilgileri
(Doviz)
Alış
Satış

Dolar:
18.7592
18.7930
Euro:
20.3386
20.3752
Güncelle

Biyotar Anket

Daha önce toprak analizi yaptırdınız mı?

EVET
HAYIR

Her 6 saatte bir anketimize katılabilirsiniz.